SÂBİT ÇELİK (DÜLGEROĞLU) AĞABEY’DEN ŞİİRLER

Orhan CEBECİ

Şiir: Tıpkı bir gül numunesi gibidir, rengi, râyihâsı estetiği vardır. Bunlar şiirde, mânâyı, ahengi, makamı ifade eder. Mânâsız bir şiir, kokusuzdur zevki ve lezzeti yoktur.
Şiir: Bir sevdâdır ayrılmaz bizden,
İlham gelir ise söylerim özden,
Hissemi alırım çok olan azdan,
Erbablar bilirler oy bu sevdâyı.

Derneğimizin HAFIZASI Üzerine:
Orhan Cebeci’yi sorarsan eğer.
Meydana getirmiş Âlâ bir eser,
Derneğimizin Hafızası ile,
Hatıralar dile gelir yel eser.

Develi’de İZ Bırakanlar Üzerine:
Eser verdi cümleten handân eyledi bizi,
Gayret etti-beyan etti, söyledi sözü,
Emek verdi cehd ile heves ile arzuyla,
Orhan Cebeci bu Âlem’e bıraktı İZİ.

BEDEL
Bir virüslük canımız var hissiyatsız yaşıyoruz,
Kibir yüklü gidiyoruz, boyumuzu aşıyoruz,
Koronavirüs dünyayı temelden esir aldı,
Ademoğlu çâresizce şaşırdı bakakaldı.

Rabbim tüm kullarına desdurun dedi.
Âşikâr bir şekilde ihtarın verdi.
Caamiler garip kaldı, cemaat birhoş kaldı,
İnsan seliydi Mekke, tekmili bomboş kaldı,
Güç-güzellik nüfuzlar, değersiz matah oldu,
Tokalaşmak muhataralı, bir silah oldu.

Rabbim tüm kullarına desdurun dedi,
Âşikâr bir şekilde ihtarın verdi.
Nimetlerin kıymetini, değerini bilmezdik,
Virüs denen bu deneme, bu imtihan olmasa
Dâvet ile ricâ ile bir hizaya gelmezdik,
Bu vesvese-bu vehim bizi esir almasa.
Rabbim tüm kullarına desdurun dedi.
Aşikâr bir şekilde ihtarın verdi.

İnsanoğlu yine de nisyan ile mâlûldûr,
Biraz zaman geçince, bu imtânı unutur.
İnsanoğlu lâyüseldi, dâim sorumsuzca gezdi,
Bu destanı DÜLGER yazdı, beyitleri böyle dizdi.
Rabbim tüm kullarına desdurun dedi.
Aşikâr bir şekilde ihtarın verdi.

DOST
Dost vardır çınar gibi,
Dalına konarsınız,
Dost vardır pınar gibi,
İçtikçe kanarsınız.

Dost vardır kitap gibi,
Onu hep okursunuz,
Dost vardır kutup gibi,
Ona hep akarsınız.

Dost vardır gece gibi,
Boşluğa bakarsınız,
Dost var bilmece gibi,
Kafaya takarsınız.

ERCİYES (10) Güzelleme
Taraf-etraf bayramlığın giyerken,
Mutmâin-bahtiyar olur Erciyes,
Tekir beli kışlarını kovarken,
Başında bir sevdâ bulur Erciyes.

Menekşesi sümbülleri bakışır,
Kaynakları gürül-gürül akışır,
Meth-ü senâ, elbet sana yakışır,
Şâd olur gönülde kalır Erciyes.

Ağacı yok-yaprağı yok-dalı yok,
Bundan gerek, üzülecek hâli yok,
Sevdasını arz edecek dili yok,
Yine de maşukun bilir Erciyes.

Rüzgâr eser mis kokular atışır,
Kuşları da tevir-türlü ötüşür,
Heybetiyle bulutlara yetişir,
Bi-hakkın nâmını alır Erciyes.

DÜLGERim şüphesiz mutlak sevinir,
Gönlü alazlanır yanar göyünür,
Allı-güllü yeşil libas giyinir,
Duygularım dile gelir Erciyes.

KÜPELER:

İlmek- ilmek edip zamanı ördüm,
Hayâl perdesinde âtiyi gördüm,
Yağmur damlasına çileyi sardım,
Varlığın yokluğun şifresi bende.
***
Bebekçe gülüşlerimiz,
Kar beyazdı düşlerimiz,
Bitmemişti işlerimiz,
Ömür geçti anlamadım.
***
Gül taktım dağların kır saçlarına,
Çıktım Erciyes’in yamaçlarına,
Hayâller doldurdum avuçlarıma,
Rüzgârın sırtına binipte geldim.
***
Yankısını duyduğun, yürektendir nidâmız.
Gönüllerde yer bulsun, Bâki kalsın sedâmız,

Çağdaş Develi Gazetesi, 01 Ekim 2021, Sayfa 7