DEVELİ’yi UNUTMAYANLAR Küçük Ali

KÜÇÜK ALİ

Vefa duygusunun azaldığı günümüzde Develi’yi unutmayanlar da var.
İki delikanlımız var, Kadir Özdamarlar, Ahmet Gürlek. Hep Develi’yi konuşur, Develi’ yi düşünür, Develi’yi yazarlar.
Geçmişini yazarlar, geleceğini yazarlar; iyisini yazarlar, kötüsünü yazarlar, akıllısını yazarlar; delisini yazarlar…
İki Develi sevdalısı, öylesine Develi tutkusuna kapılmışlar ki, usanmadan araştırır; yorulmadan yazarlar.
“Okumak tenbel işi, iş yazmaktadır.”der, Fuat Köprülü. Tam bu iki kardeşimiz için söylenmiş gibidir bu söz. Bıkmazlar, yılmazlar, Develi’yi yazarlar.
Kadir Özdamarlar, güçlü bir gözlem gücüne sahiptir. Üzerinde doğup büyüdüğü bu toprakların, çocukluğunu birlikte yaşadığı bu toplumun, yazmaya değer ayrıntılarını isabetle yakalar.
Velud ve usta bir kalem sahibidir. Düşündüklerini, gözlemlerini, anlatmak istediklerini büyük bir rahatlıkla yazıya döker, zorlanmaz. Tatlı bir üslubu vardır. Ele aldığı basit bir ayrıntıyı bile zevkle okursunuz.
Develi’yi unutmayanlar, dedim de bir anımı hatırladım. Hayırlı bir işe yardım için Ankara’ya gitmiştik. Sarraf bir hemşehrimize uğradık. Allah daha çok versin.
Göz kamaştıracak kadar zengin bir sarraf dükkanı…
Niyetimizi kendisine arz ettik. Aldığımız cevap: “Benim Develi ile ne ilgim kalmış!“ oldu.
Ne bilsin zavallı hemşehrimiz ki, İslamda “ Sila-i rahim” diye bir kavram var. Yine ne bilsin ki, sila-i rahmi terk edenlere İslamın büyük tehdidi var. Çok şükür ki Develi’yi unutmayan, maddi gücü olan hemşehrilerimiz de var.
Bir Mehmet Paksoy, Sami Dedeoğlu, Hüseyin Şahin, Suat Köylüoğlu, Muammer Kocatürk’ün varlıklarından gurur duyyoruz.
Mehmet Paksoy, binasını hazırlayarak fakülte açılması adeta devleti zorladı. Bugün fakültemiz var. Muammer Kocatürk’ün, Suat Köylüoğlu’nun yaptırdıkları okulların önünden geçerken duygulanıyoruz.
Yavrularımızın cıvıltıları, bize, büyük bir içtenlikle, Allah sizden razı olsun, ey vefalı hemşehrilerimiz dedirtiyor.
Evet, Develi’yi unutmayan hemşehrilerimiz de var.