HACI AHMED İSLAMOĞLU HOCAM

Orhan CEBECİ

Merhum dedem Kara Müftü (Fevzi Numan Cebeci), Mehmet Bilici, Asker hocam(İbrahim Tuna, Yahyalılı Hacı Hasan Dinç Efendi, Amcam Hacı Eyüp hocaların rahle-i tedrisatından geçip onlardan, Emsile,Bina, Maksud, Tefsir,Hadis,Fıkıh,Kelam dersleri alan baba dostu, hepimizin hocası 80 yaşında bir bahar günü ebediyete intikal ederek Develi’yi hüzne ve yasa boğdu.
Develiye yaz ayında yaptığım son seyahatimde hocam rahatsız olduğu için ziyaretçi kabul edilmiyordu. Yine bir Develi seyahatimde Belediye Başkanımız Mehmet Cabbar’a hayırlı olsun ziyaretimde yeğeni Develi Belediye Başkan Yardımcısı Abdullah İslamoğlu’ndan bir ricada bulundum. Ahmed hocamı ziyaret etme dileğimi ilettim. Bir ikindi vakti evine ziyarete giderek elini öpüp hayır duasını almak istedim. Hocam yalnızdı, istirahat ediyordu, beni kabul etti, ikindi namazını arkasında kıldım. Namaz sonrası sohbet ettik. Daha sonra hanımına seslenerek.”Hatun, Baba dostum, talebem gelmiş ona ne ikram edeceksin” diye seslendi.
Ahmed Hocam Kayseri İmam Hatip Lisesinde okuduğum yıllarda yaz aylarında eski Çarşı Camii üst katında “müezzin mahfilinde” imam hatip talebelerine Emsile, Bina, Maksud dersleri verirdi, bu derslere o zamanlar bende katıldım.
Develiye her gelişimde merhum babam ile Yahyalılı Hacı Hasan Dinç Efendi ve Ahmed İslamoğluhocamı mutlaka ziyaret eder, sohbetini dinler hayır duasını alırdık. Develi’de bulunduğun zamanlar ikindi namazından sonra Mehmet Akif Camiinde, ramazan ayında Çarşı Camiinde sabah namazında yaptığı vaiz ve nasihatlerinden Develi Halk’ı ile birlikte bizlerde istifade ettik.
2005 yılında babamın vefatında arayarak başsağlığı dilerken çok üzgündü. Çünkü babam İsmail Cebeci, Hacı Eyüp Amcam, Fıraktınlı Asker hoca, Epçeli Asker hocalar, Ebelerin Mustafa ve Mehmet Köseoğlu amcalar, Çarşı Camiinin imamı Mehmet Arslantürk hocam, müezzin Mehmet Özgen hoca, Hacı Borazan amca Perşembe geceleri her hafta bir evde sohbet toplantıları yaparlardı. Nakşibendî tarikatına mensuptular.
2012 yılı akşamüstü bir zamanlar hocama hizmet eden kardeşim Ömer Kaliber aradı. Annemle hocamı görüştürmek istediğini söyledi. Hal hatır sorduktan sonra, “Lütfiye Bacı çok yemeğini yedik hakkını helal et dedi.”Annemden helallik istedi.
Develide dini bayramlarda vaizlerini Hacı Ahmed İslamoğlu hocam yapardı.
Bir bayram vaizinde “sakın bayramdan bayrama camiye gelenlere yan gözle bakmayın. Bu bayramın feyzinden onlarda istifade edecek.”Derken sözleri herkesi kucaklıyordu. Develinin en ünlü kabadayısı hocam çarşıdan geçerken ayağa kalkıyor, ona saygıda kusur etmiyordu. Türkiye’de son asırda yetişen din âlimlerinden biri olan hocam inançlı, şuurlu, vatansever bir gençlik yetişmesine vesile oldu. Uzak yakın demeden çağrılan her yere giderek bu irşat görevini hep yaptı.
Sohbetlerinden ilminden istifade etmek için çevre il ve ilçelerden ziyarete gelenlere Fenese’deki evinin kapısı açıktı. Gelenler namazı Mehmet Akif Camiinde kılar, musafahadan sonra evinde kabul ederek sohbet ederdi. Cebinde taşıdığı şekerleri çocuklara ikram eder, cebinden şeker eksik olmazdı.
Hocam, ilmi ile amil bir insandı. İbret levhası hadiseleri halkı irşad için etkileyici hitabetiyle birleşerek gönülleri feth etti. Sözü uzatmaz, direk söz girer, boş söz konuşmaz, saatlerce konuşsa dinlenirdi. Bilgi dağarcığı genişti. Günü “mektebim ve medresem” dediği evinde okuyarak, camisinde “ibadet ve vaiz ve nasihatle” geçerdi. Allahın rızasına uygun bir hayat sürdü. Yeri asla doldurulamayacak bir kanaat önderiydi.
“Bir gün ne vücut mülkü, ne dar, ne diyar kalır.
Kalırsa gönüllerde, ol sohbeti yar kalır.”
Rahmeti’nin mısralarında olduğu gibi bu dünyada hoş bir seda bırakarak bu dünyadan göçtü. Şeriat ve tarikat ehli bir âlimdi.” Âlimin ölümü, âlemin ölümü gibidir.” Mekânı Cennet olsun, ailesinin ve Develimizin başı sağ olsun.