EBELER HAFTASI

Mustafa ÇEKEMOĞLU

Gebelik sırasında, doğumda ve doğumdan sonra gerekli bakım ve danışmanlığı sağlamak, normal doğumları kendi sorumluluğunda yaptırmak, yeni doğanın bakımını, aile planlaması danışmanlığını yapmak üzere eğitilmiş kişiye “EBE” denilmektedir.
Ebeler, bir bebeğin dünyaya gelmesinde rol almaları, doğum sancısı yaşayan annenin ağrısını azaltmaları ve bebeğin dünyaya gelmesini sağlamaları nedeniyle, ebelik mesleğinin dünya meslekleri arasında saygın bir konum kazanmasına neden olmuşlardır. Doğum öncesi ve sonrasında ailelerin yanında yer alan ebeler, onlara ilk desteği vermişler ve sağlıklı nesillerin ve aile kurumunun gelişmesine katkıda bulunmuşlardır.
Ebelerimiz büyük fedakârlıklar yaparak görev ve sorumluluklarını en iyi şekilde yapmaya çabalamaktadır. Bu nedenle her yıl ebeliğin önemine dikkat çekmek için 21 – 28 Nisan tarihleri arası “Ebeler Haftası” olarak kutlanmaktadır.
Her insanın dünyaya ilk gözünü açtığında tanıştığı ilk kişi ebelerdir. Tarihin en eski mesleği olan ebelik mesleği aynı zamanda önemli mesleklerden birisidir. Ebeler aynı zamanda ailenin, kadının ve toplumun sağlık danışmanlarıdır. Doğumdan önce ve sonra ailelerin yanında yer alarak onları eğitmiş ve sağlıklı nesillerin oluşmasına katkı sağlamışlardır.
M.Ö. 5000 yıllarında resimlerde çömelmiş ıkınan kadınlara ve onlara yardım eden ebe resimleri görülmüştür. Ebelik, tarihin en eski mesleklerinden birisidir. Yeni bir canlının dünyaya gelmesine yardımcı olmak, doğum ağrısı çeken bir annenin acısını dindirmek ve aileye istek ve özlemle beklenen birinin katılımını sağlamak ebelerin toplum içinde saygın bir yer edinmesine neden olmuştur.
Türklerin her devrinde ve kültüründe ebelik vardır. Doğuran kadına hizmet eden ebeler, Türk kültüründe çok saygı ve itibar görmüştür. Ebeler usta-çırak usulü ile eğitilmektedir.
Eski çağlarda Asurlularda, Çinlilerde, Mısırda, Eski Yunanda, Hititlerde ebelik mesleği vardı. Hekimlik kadar eski bir sanat olan ebelik eskiden ülkemizde anadan kıza geçen görgü ve deneyime dayanan bir meslek olmuştur. 19.yy’da İstanbul ve İzmir gibi büyük kentlerde isim yapmış ebelerin yanında usta çırak yöntemi ile yetişen “Küçük Ebe” adı verilen genç hanımlar ebelik görevlerini yürütmüşlerdir.
İlk ebelik eğitim faaliyeti 1846 yılında ebelik kurslarının açılması ile başlamıştır. Eğitim görmüş ebelerin tarihi bu denli eski iken 1906 yılında ilk Ebelik Okulu açılmış ve eğitim seviyesi daha da arttırılmıştır. Ebelik, Cumhuriyet Döneminde Ebelik Eğitimi Okul 1924 yılında Tıp Fakültesine bağlanmış ve eğitim süresi 3 yıl olarak belirlenmiştir. Bu okullarda ortaokulu bitirme şartı aranırken, 1924 yılında İstanbul Şişli Çocuk Hastanesi içinde 50 kişilik bir “Ebe Öğrenci Yurdu” açılmıştır.
1958 yılına gelindiğinde ortaokula dayalı 4 yıllık Ebe ve Hemşirelik okulları açılmış ve 1976 yılında da bu okullar sağlık kolejlerine dönüşmüştür.
Kadını, dünyanın en kutsal duygularından biri olan “annelik” duygusuna kavuşturan ebelerimiz anne ve çocuk sağlığı açısından üstlendikleri sorumluluk nedeni ile kutsal bir görevi icra etmektedir. Ağır fedakârlıklar içerisinde görev ve sorumluluklarını yerine getirmeye çalışan ebeler, sağlık sistemimizin vazgeçilmez unsurlarından birisidir.
Yeni bir canlının dünyaya gelmesine yardımcı olan, doğum ağrısı çeken bir annenin acısını dindirmeye çalışan, aileye istek ve özlemle beklenen birinin katılımını sağlayan, dünyaya gözlerimizi açarken ilk gördüğümüz, bizleri ilk kucağına alan tüm ebelerin, 21 – 28 Nisan “Ebeler Haftasını” kutlar, mesleklerinde ve yaşamlarında başarılar dilerim.